Schot-, Ier- en Engeland 2019: deel 2

Donderdag 8 augustus

Het was een rustig zeetje naar Ierland met veel onbeschoft bij de ramen plaatsen claimende Chinezen aan boord en met veel vissende Jan-van-Genten. Op pad naar Bushmills voor de CP maar eerst Cushendun en een rots in de zee. Zeer smalle binnenwegen, steil en bochtig. Een bakkie gezet aan de haven van Glenarm. Om een supermarkt te vinden, moesten we omrijden via Ballymoney.
De parkeerplaats in Bushmills is prima als CP ook voorzien van toilets die keurig worden schoon gehouden. Morgen moet het gaan regenen terwijl wij naar de Giant Causeway willen met OV lijn 402. We zien het wel of dat droog gaat lukken

Vrijdag 09 augustus

Rond half twaalf werd het droog na een stormachtige nacht met veel regen die door de ruiten naar binnen leek te willen. Niet gelukt. Dan breken de wolken en besluiten we het te wagen en pakken de bus naar de Giant Causeway. Een pittige wandeling volgt en we verbazen ons over het feit dat allerlei hansworsten (Homo Narcissos???) op die stenen gefotografeerd willen worden. 
Een jong Spaans stel maakt het helemaal Spaans. Bij de verticale kolommen blijven ze elkaar beurtelings en halsstarrig op de debieltjes zetten en hebben duidelijk schijt aan anderen zoals het goede Spanjaarden betaamt. Ieder ander zou zich schamen en zich excuseren, niet de Spaanse sterren. Wij slagen erin iets in beeld te brengen zonder deze malloten en allerlei andere mensen maken er maar een lachertje van. Wat een ego`s!! We zijn op tijd terug vóór de regen en de bus brengt ons weer bij onze camper. Nog even wat schoodbapjes in de winkelstraat van Bushmills en van een goede espresso genoten. Het worden vandaag ballen gehakt met nog zo wat, lekker glaassie Bushmills dan maar. Morgen verder in Noord Ierland.

Zaterdag 10 augustus

Vandaag een natte rit met weinig opwinding behalve na aankomst op een camping vlakbij Ballyshannon. Geen foto`s gemaakt vandaag en dat zegt genoeg over de dag. Dure camping voor 29 Neuroses en ook 1 Neuro voor een douche van 8 minuten, dat dan weer wel. Gemiddeld zitten we hiermee op 7 neuroses per dag, das nieveul. Later in de middag wel droog maar redelijk koel met 16 graatjes. Sla met van alles en pasta en zalm, maar ook gebakken zalm, je mot toch wat. 
Neuroos, jaja we zijn weer in Neuropa!! :-) :-) :-)

Zondag 11 augustus.

Vandaag een kalm ritje met onderweg bezoek aan een waterval(letje). Lekker bruin van de turf. Glencar Waterfall dus. Mooie landschappen die haast saai worden :-) We passeren Ballyshannon, Sligo en Balina. Rond lunchtijd de salade met zalm opgeknaagd en een halve Spaanse meloen gemolesteerd. Dit bij een strand waar een surfschooltje doende was, Bundoran Beach.
Doortuffen met een knikkebollende Malika naar de CP Lough Cullin. Ooit geweest en niet veranderd. Hier blijven we de nacht. Eerst even wat Rochefort met een Grand Reserva Rioja. Wie doet ons wat. Dan piepers met rundersudder en bonen. Het weder hield zich goed met hier en daar een losse druppel. Morgen verder.

Mooie plek voor de nacht, stil, stil en stil.

Maandag 12 augustus

Laat vertrokken want geen haast. Zoveel mogelijk binnendoor levert een lege pier op met prachtig uitzicht en lekkere koffie. Jaloerse (?) mensen steken geen poot op of zeggen nx terug. We rijden langs uitgestrekte turfvelden!! Geen zonnepanelen, geen windmolens maar wel kolen, briketten, eierenkolen en turf, vooral dat. Hé Rutte waar blijft ons milieu in Neuropa??? Wij zijn gek!!! We landen uiteindelijk bij een haventje met rust en mooi uitzicht. Rinville Harbour net na Galway. Nederlanders naast ons rijden met een leger-vw-bus als camper verbouwd. In dat ding reed ik op mijn 18de in het leger. Deze is van 1988. Vandaag lamsbout met Nederlandse kwaliteit, dus niet top helaas.

13 augustus dinsdag

Vandaag toch doorgereden tot Brandon Point. Onderweg koffie op een aardige pek. De Cliffs of Mohare zijn we voorbijgereden, wéér betalen voor een paar kapen waarvan we er al veel hebben gezien. Het was een verrassing om Brandon Point nog steeds leeg te vinden vermoedelijk omdat dit van oorsprong een soort heilige berg is of zou zijn. Wel muggen maar geen dolfijnen, wel mist met soms een zonnevlek maar geen dolfijnen, soms fijne regen maar geen dolfijnen. Maar we kunnen twee naggies hier blijven dan moeten ze morgen of overmorgen vroeg toch wel te zien zijn, ja toch? Niet dan? Dolfijn (geleend uit 2015) plekkie, dat dan weer wel.

Litter? Kijk eens langs de (snel)wegen

Het bleef donker en mistig maar wel stil :-)

14 augustus woensdag,

Die tweede nacht zijn we niet gebleven. Mist en regen zonder verandering en maar steeds géén dolfijntjes. De route naar Dublin hebben we in tweeën gehakt en zouden in Dungarvan op een camperplaats in de haven landen. Niets daarvan! Campers niet (meer) welkom en de campings zijn schofterig duur. 53 neuroses met was en stroom maar zonder douche en cash afrekenen!! Wegwezen en we reden plm. 15 km terug voor een CP in Ardmore met weiland en een goed restaurant voor gegrilde mossel en gebakken zeebaars met zalm. De aardappels waren grote Ierse, voortreffelijk van smaak. De richting naar het dorp werd aangegeven door een prachtige dubbele regenboog. Een potje goud dus:-)

15 Augustus donderdag,

De rit naar Dublin met steeds beter wordend weer. Het was even dubben over wel of geen camping maar we kozen toch voor Howth Harbour. Eerst herkende ik de boel niet maar na enig rondkijken viel het kwartje. Ook hier zijn campers op de oude plek niet welkom. Oorzaak, mensen zetten er campers neer die ze verhuurden als Air-BnB daarbij geven de "Travellers" ook problemen  en dan is de camperaar de dupe. Maar we staan nu toch aan de haven op de mixed parking. Vissersboten komen lossen en gaan weer. Een lang gesprek met de 83-jarige Brian is mijn deel. Koffie met gebakken inktvisringen. Het is er ontstellend druk maar dat bleek vanwege zeilwedstrijden. De entrecote van Masseurs was weer enorm en fantastisch. Morgen gaan we met de trein naar het centrum. We zijn benieuwd.

Mooi scheepie

Ook internationale visbakken

16-08 vrijdag

Verrast door een parkeerboete op de ruit. 150 neuroses voor overnight parking waar dat niet mag. Dat stinkt als de pest want we staan nergens verkeerd als wij vandaag de verbodsborden hebben gecontroleerd. We zien het wel.
We gaan naar Dublin met de trein. Vrij luxe en niet duur. We drentelen door blijkbaar het duurste deel van het centrum met als “beloning” een ijsje voor 6,5 neuroses per stuk. Goed en lekker maar knetterduur. Straatartiesten volop maar een beeldengroep van drie totaal zwart uitgedoste “heren” verdwijnt plotseling met gezwinde spoed. Mogelijk “Travellers” of Zigeuners of Roma`s, die de politie vrezen. Malika koopt nog twee stukjes kledij en we krijgen nog een bui op onze kop.
Daarna wegwezen en ook wegwezen uit dit inmiddels zeer camperonvriendelijke deel van Ierland. Malika is niet helemaal goed en neemt een puf. Ik besluit te landen op een camping voor het gemak van wasserij, douche en een pub om heerlijk te eten. Het Gyles Quai C&C park, is een goede camping en stil maar de live muziek in de pub is oorverdovend hard als je er binnen stapt.
Wij hebben lekker en rustig gegeten voordat die muziek begon :-) Gelukkig is het buiten niet te horen. Het weer blijft redelijk goed op een enkele bui na. Morgen naar Garrickfergus, eens zien hoe het daar staat met die camper(on)vriendelijkheid.

Het lijkt Londen wel met al die dubbeldekkers en het is hier net zo druk (Massatourterroristen?)

Spelen met vuur maar de "waterbussen"zijn op weg:-)

17-08 Zaterdag

In Garrickfergus is alles nog als vanouds. De mixed parking met stortplaats en keurige en schone toiletten. We bekijken het Castle en de oude auto`s. Daarna gaan we iets eten in een straatje terwijl het even flink hoost. Betalen moet weer cash dus een gang naar een geldmuur om ponden te halen. We besluiten na een gesprek met een Italiaans echtpaar uit Bologna naar de ferry in Larne te rijden om te zien of we daar kunnen camperen net zoals op de heenweg. Nee dus……..máááár…..we kunnen nú ook oversteken voor 51 pond extra. Dat doen we. Aan de overkant besluiten we naar het Galloway Lighthouse te rijden om daar dan te camperen. Fantastische vuurtoren, fantastische plek, fantastische wind, fantastisch in de weg lopende koetjes en kalfjes en tenslotte een fantastische wilde plek om te staan bij andere zwervers zoals wij. De camper schudt flink dus op één plek de krik eronder. Het helpt voor de balans en een beetje dempen van de ergste schommelingen. We moeten maar zien hoe het slapen zal gaan.

Het lijkt rustig maar de camper staat behoorlijk te schudden in de storm die over de heuvel komt.

Een oud kasteel tussen oude auto`s die toen nog echte neuzen hadden.

18-08 Zondag

Het slapen ging redelijk maar Malika had het moeilijk met het schudden van de camper. Al om zes uur werd de stormbal gehesen en kort na zeven uur gingen we op weg naar Kirkudbright. Zoveel mogelijk langs de kust met onderweg de onvermijdelijke koffie op een aardig plekkie. Kirkudbright bleek onveranderd en zelfs de “Harlingse” boot lag er nog. Na het eten van een broodje met een bakkie reden we door en bezochten onderweg de Sweethaert Abbey. Dit staat nu bijna helemaal in dd steigers maar er kon nog wel een aardig plaatje geschoten worden. Dan naar Catterlen waar een soort SVR camping is. Alle voorzieningen waarvan toilet en douche werkelijk topklasse is en slechts 20 pondjes cash. We lopen nu bijna drie dagen voor op het schema en we zijn het wel zat. Morgenochtend bellen we DFDS en vragen om een overtocht vanaf Dover op donderdagmiddag of –avond. We zullen hier twee naggies blijven ten gerieve van Malika.

 

Sweet Heart Abbey totale renovatie

19-08 Maandag

Nadat Malika gisterenavond Mijn Hollands Nieuwe heeft leeggeslubberd, is het gedaan met internet, telefoon en wat dies meer zij. Haar debiel  doet het vanwege wateroverlast al niet meer en nu dit. Vermoedelijk wordt mijn tegoed morgen opgewaardeerd zodat het systeem weer zou moeten werken. 
Vanmiddag even naar Morrisons geweest om wat fruit etc. te halen. We belandden bij een zelfscankassa en dat ging aardig mis maar een paar keer hulp werkte. Het gevolg van zo`n systeem is wel dat er duizenden banen verloren zullen gaan voor caissières. Een oudere dame vóór ons sprak daar haar zorg over uit en terecht. De camping is behoorlijk leeg en zeer stil. Uitstekende voorzieningen. Voor 20 pond heb je alles wat nodig is. Voor Engeland een koopje. Morgen naar Killhope. En via de telefoon van de overburen kon ik onze overtocht vervroegen naar donderdagavond 22.00 uur.

Dinsdag 20-08

Heden lieten we de hoop oftewel KillHope varen en togen door het Lake District naar Windemere etc. Drukte volop maar een eenzame koffie in een bos. Daarna reden we de Yorkshire Dales in en na het bekijken van een camperplaats vol kuilen water kwamen we tot mijn grote verrassing op Blades Farm terecht. Hier was het drie jaar geleden een grote modderpoel door overvloedige regen en konden we met een ander stel Dutchies alleen op het pad staan. Intussen is de plek verhard maar nog steeds geen enkele voorziening maar die hebben we ook niet nodig. Voor 7 pondjes koop je wat schijnveiligheid dus geef je er 10. In de omgeving maakten wij een wandeling die wel iets van een survivaltocht had, maar wel mooi.  Graven, kerkje, huisjes en rook van turf. Dat brengt meteen de eerste slokjes Bushmills op tafel.
De avond bracht een prachtig stuk zalm met frieten uit de olijfolie van Ierse pommes de terre en mixed salade. Morgen naar NewMills de een na laatse halte eventueel via de Buttertubs.

Buttertubs waarin je de boter koel kunt bewaren:-)

Na de Buttertubs Pass de verleidelijke glooiingen van de Yorkshire Dales.

Woensdag 21-08

We zijn inderdaad via de Buttertubs gegaan. Maar dan eerst een stuk door het Lake District inclusief Windemere. Daarna door het Yorkshire Dale District. Ook dat is zeer fraai te noemen. Zo tuften wij door prachtige landschappen tot wij verzeilden op de geplande route naar de Torr Top Street in NewMills. Wat een vechtpartij was dat. Wegen smaller dan smal, steiler dan steil en slechter dan slecht. Daarbij bleek dat door de moeilijkheidsgraad de duur langer was dan gedacht. Maar zoals altijd kwamen we op de bestemde plek in Newmills. Intussen gloeit er een alarm en dat geeft aan dat er een remblok versleten is. Morgen dus zoveel mogelijk de snelweg naar Dover. Ik verwacht geen probleem maar eenmaal thuis moet er actie komen. De reis is klaar op een haar na. Morgen Dover en de Ferry. 

Donderdag 22-08

Okay dan, de laatste dag in het Enge Land. We proberen zo snel mogelijk een M-weg te bereiken via Chesterfield. De M-1 en dat is dan karren. Op enig moment zijn wij het beu en rijdend op de M-25 slaan we af naar Gravesend. Koffie zetten en een route binnendoor maken. Wat een vergissing! Ik heb nog nooit zoveel oponthoud door wegopbrekingen, stoplichten en slechte sjooffeurs gezien als hier. We zitten het uit en komen toch nog veel te vroeg in Dover. Maar de uiterst vriendelijke knaap aan de check in zet ons op de ferry van 20.00 uur. Dat scheelt in de aankomst thuis ook. Ongeveer 02.15 ipv. 04.15, een heel verschil. Einde reis met heel veel hoogtepunten en fijne momenten. Soms ook wat minder zoals het No Overnight Parking in Howth Harbour.
Weer thuis wachten de tuin en nog wat andere zaken, maar vooral fotobewerking en de renovatie van de site met alle herinneringen.

En het eindigt waar het begon, bij het zicht op The White Cliffs of Dover.