Quinta do Pomarinho Special

Oftewel: Ouwe Liefde Roest Nooit

Er zijn verschillende activiteiten op onze Quinta die veel tijd en energie kosten. Daarom stellen we de hulp van vrijwilligers, stagiaires en zelfs gasten erg op prijs. Zij kunnen helpen bij de verschillende activiteiten die plaatsvinden op onze quinta.

Het bovenstaande zinnetje is nou precies de reden waarom ik op de Quinta do Pomarinho terechtgekomen ben. (het staat er ook nu nog, kijkt u zelf maar even). Want hoe kom je "zomaar" hier terecht? In 2012 op 6 maart overleed mijn Gerda na 44 jaar huwelijk en 20 jaar gehandicapt zijn. Vóór die datum en nog tot in juni was ik alleen maar bezig met regelen, regelen en regelen. Aan mezelf kwam ik, zonder dat zelf te beseffen, niet toe. Eind juni dacht ik wel een trip te kunnen maken naar Noorwegen en zo geschiedde. Aangekomen op een camping in Denemarken die eerste dag werd ik meteen teruggestuurd door de eigenaresse van die camping. "Mijnheer", het gaat zo niet goed met u, u moet terug naar huis". Ze had gelijk. Op weg naar die camping had ik een foto van Gerda op de stoel naast mij gelegd en wanneer ik daarnaar keek, liep mijn Renaultje vol met water. Je weet pas wat rouw is als je het meemaakt en in die rit viel dat als een rotsblok op mij neer. Eenmaal terug was er tijd voor bezinning en in oktober besloot ik een trip te maken met de Confiance naar de Wadden. Ik ben geen mens voor gezamenlijke vakanties met groepen maar ik moest weten of ik het allemaal weer aankon. Dat ging best goed en na die trip schuimde ik het internet af op zoek naar een plek/camping om helemaal tot mezelf te komen. En daar las ik het bovenstaande zinnetje. Top! Dat is het! Daar moet ik naartoe om niet alleen te zijn en door werkzaamheden te verrichten met anderen eenzaamheid te voorkomen.

De goed geoutilleerde wasruimte en koffiehoekje.

Mijn woning Bellerophon uitgepakt

Met de IJsvogel die nu op camper twee zit.

En zo stond ik ineens na een snelle trip onder Castelo de Vide op Pomarinho (Appelboomgaardje) een echt paradijsje. In een fantastisch mooie omgeving voor Jan de wandelaar, fietser, fotograaf, astronoom en schrijver. Vijf weken zou ik er blijven en schrijven deed ik. "Ons" boek van meer dan 400 pagina`s vanaf onze jeugd tot maart 2012. Dag en soms `s nachts want in de halfslaap komen soms gedachten op die dan ook op papier moeten. En tijdens het schrijven ontmoette ik mensen die thuis bijna "Om de hoek" bleken te wonen. De dame in kwestie zag dat er water uit mijn campertje liep en zij is toen een steun voor mij geweest. We wonen niet meer 'Om de hoek", maar zien elkaar nog steeds. Overdag trok ik te voet, per fiets of auto de omgeving in. Of ik schoot van alles wat er te zien was op de camping zelf aan natuur en vogels. Het werd een enorme berg foto`s die op Google Photo`s te bekijken zijn. Deze link levert u albums met meer dan 41.000 foto`s en ergens op pagina 7 vindt u o.a. albums over dit kleine paradijs. Want dat is het in vele opzichten. 

Hoe mooi wilt u een zonsondergang hebben? Zo heeft enige bewolking ook haar charme :-)

Naast o.a. Vos, Das, Otter en Wild Zwijn zijn er in de omgeving ook wel herten te bewonderen. Uiterste stilte en voorzichtigheid is wel nodig.

De camping is totaal anders dan De Schuilhoeve maar er zijn grote overeenkomsten. Rust, stilte, vertoeven in de natuur, niet op elkaar`s lip zitten, flora en fauna. Een heel ander landschap dan vlakke akkers, heideveld en bossen maar heuvelachtig en zeer gevarieerd. Kurkeik, steeneik, olijfgaarden, fruitbomen en een zeer gevarieerd planten- en bloemenwereldje. In de omgeving tal van stadjes en dorpen die zeer de moeite waard zijn te bezoeken. Iedere gast heeft meer dan genoeg plek, er zijn prima toilet- en douchevoorzieningen, en verder? Kijkt u even rechts voor alles wat er geboden wordt. In alle jaren dat ik hier ben geweest, heb ik nooit iets onoverkomelijks meegemaakt en stonden de eigenaars altijd klaar voor vrijwel alles. 

Sinds verleden jaar zijn Robert en Joop de eigenaars van deze camping.Twee geweldige kerels voor wie niets teveel is om het iedereen naar de zin te maken. In het algemeen zijn er in de "overwinteringstijd" vooral senioren uit Nederland, Duitsland en Frankrijk maar Nederlanders zijn goed in de meerderheid :-). Het weer is dan redelijk tot goed maar voor het groen valt er best wel eens een bui waarbij januari de "topmaand" zou zijn volgens de statistieken van de weerprofeten. In de zomer zijn er ook gezinnen met kinderen veelal Frans of Portugees. Het is dan vaak zeer  warm waarbij soms de 40 graden wordt aangetikt. Dan is het "sprokkeloud" weer thuis in de polder.

Vechtende Zwarte Spreeuwen waarbij het mannetje het onderspit delft. wat nou Me Too?

Dit kleine Zwartkopje - Sylvia melanocephala kijkt mij boos aan alsof ik z`n olijf inpik.

Het aardige aan deze "overwinteringscamping" en mogelijk vele andere is dat er regelmatig dezelfde mensen komen. Daardoor ontstaat gemakkelijker contact en kunnen er ook spontaan "dingen" ontstaan. Zo wordt er haast elke dag "Sjeudeboel" gespeeld. Daar kan ik niet aan meedoen want ik heb geen ijzeren ballen. Bovendien ben ik pas 73 jaar en dus veel te jong om aan dit seniorenspel mee te doen, maar ze klinken leuk :-). Ook kan het gebeuren dat indien de weerberichten goed zijn, er besloten wordt om een gezamenlijke maaltijd te houden.
Hierbij wordt door een aantal gasten iets gekookt of "gefreubeld" en de mogelijke kosten gedeeld. Zo heb ik eens voor een man of 18, gratis dat wel, een grote pan pasta met zalm gemaakt.Tafels worden verzameld en tegen elkaar geschoven, glaasje wijn of prik erbij en de dag kan niet meer stuk.
Niet iedereen doet mee en dat hoeft ook niet, vrijheid=blijheid. Zo is er ook een soort koffierondje ontstaan in de ochtend. Iemand zet koffie in de receptie en zorgt ook voor koek. Bij mooi weer zitten we dan aan de tafels op de binnenplaats van het Grote Huis. Het is dan een uurtje gekwetter van de musschen. Dat woord schrijf ik vaak zo ter nagedachtenis aan mijn lieve schoonmoeder, ook een Gerda, die dit oude Nederlandsch perfect beheerschte en deswege ook van flesschen melk sprak en schreef. 

Dan zijn er vaak de spontane wandeltochten met kleinere of grotere groepen in de omgeving.
In deze prachtige omgeving zijn er vele mogelijkheden en paden. Een aandachtige wandeling door Castelo de Vide is wat mij betreft een must. Het Kasteel, De Joodsche Wijk met museum, de Kathedraal, de steile straatjes al of niet van trappen voorzien, de Stadspoort en de oude Fontein. Lunchen en eten kun je er ook bij allerlei zaken waarbij "Os Amigos" dan vaak mijn voorkeur heeft.
Aan het eind van de dag kan er achterop de camping dan ook nog het etablissement of gemeenschapsruimte  "De Taverna" worden gefrequenteerd. Hier kan TV worden gekeken indien GTST onmisbaar is. Er is Wifi en een verzameling boeken in allerhande talen indien men is uitgepraat. Schilderkunst van gasten hangt er ook en de uitzichten op het meertje en de omgeving zijn kunstwerkjes op zich. De boeken mogen mee naar camper of caravan maar wel v.v.
Aan de bar kan van een bakkie koffie of thee en een drankje of glaasje spraakwater worden genoten tegen een kleine vergoeding. Voorheen was het een soort van open hut/opslagplaats maar sinds 2019 is de ruimte van een voorwand voorzien en heeft het deze status.
De foto hierboven heb ik gejat/geleend van de site van Robert & Joop, maar dat zullen ze niet erg vinden, denk ik.

Monsaraz at Night

Behalve alle dorpjes en plaatsjes in de directe omgeving zijn er ook iets verder weg mooie zaken te bekijken. Als je met een camper op Pomarinho bent, kun je een of meerdaagse trips maken naar plaatsen ietsje verder weg. Een nachtje of meer overblijven voorkomt haastwerk en bekeuringen. Er zijn ook mensen die met de auto gaan en een hotelletje pikken. Dichtbij liggen Portalegre, Marvão, Beira (heerlijke lamscoteletjes), Povoa E Meadas, Montalvão.
Ook Estremoz (markt) en Evora zijn wel in een dag te doen, hoewel ik voor Evora een nachtje zou blijven. Helemaal schitterend is Monsaraz. Dat ligt op plm. 130 km prachtig op een bergtop met schitterende uitzichten. In de avond is het prachtig verlicht en zeker een nachtje overblijven waard. Doe dit wel doordeweeks want tegenwoordig is het in het weekend stampvol. Er is net onder de stad een gratis camperplaats met uitzicht over het Barragem de Alqueva. Het ultieme uitstapje is al een paar keer Coïmbra geweest op plm.180 km. Een prachtige oude stad met de oudste universiteit van Portugal. Ook dit is in de avond prachtig verlicht. Ik slinger hier wat plaatjes op de pagina maar onderaan staan de links naar Flickr en/of Google Photo`s. En wie die kant uitgaat, kan ook naar de Ruïnes en het Museo Monogràfico de Conimbriga een lustoord voor liefhebbers van de klassieke wereld. Nu lijk ik wel een beetje op een reisgids. Daarin is ook alles geweldig, fantastisch, overweldigend en fantabulissimo maar dit is het echte verhaal en het zijn de echte foto`s die laten zien hoe het echt is.

Het laatste deel van deze pagina wil ik besteden aan de vogels. De vogels in het algemeen maar in het bijzonder de Vale Gieren van El Pino. Wie zuidwaarts rijdt door het Parque Natural Serra de São Mamede komt via de N-246-1 en de N-521 bij de oude grensovergang. Daar is links een hoge rotspartij met een grote witte plek. Gierenpoep :-). Iets verderop in Spanje ligt Pino de Valencia waar ook zo`n rotspartij met gieren is. Als de dag genoeg is gevorderd en er is genoeg opwaartse luchtstroming langs die wand gaan de Gieren op de vleugels. Een mooi schouwspel net als de nestvorming en eventueel paringen, knokpartijtjes afhankelijk van het seizoen. Een forse lens is wel nodig. Zelf schiet ik daar met een 400mm, f2,8 met een 2x converter, dus 800mm waar een fullframe Canon achter hangt. De plaatjes laten zien dat dit echt wel nodig kan zijn.

Min of meer per ongeluk ben ik terecht gekomen op Pomarinho, net zo per ongeluk als op de Schuilhoeve maar wat ik op beide campings vond is rust, ruimte, stilte, natuurschoon. En ja, hieromheen veel plaatsen om te bezoeken en te bewandelen etc. En ja, de gevarieerde flora en fauna en uiteraard al die vogels. Nog een grote plus? Voor ons zijn de Portugezen de aardigste mensen in het Europa voor zo ver wij dat kennen. Als het aan mij ligt, kom ik snel weer terug maar mogelijke obstakels zijn altijd ongewis. Leeftijd, gezondheid, pandemieën, economie etc.etc.

En de volgende keer komt de sterrentelescoop mee want de avondluchten zijn schitterend en in de nacht zijn de sterrenhemels prachtig. Een aanbeveling voor (amateur) astronomen?

In de schemer liep Reinaerd den Vosch voor onze camper langs. Ik was nog snel genoeg om mijn camera te pakken. De instellingen waren niet optimaal maar het moest ff snel. Eenmaal voorbij floot ik zachtjes en hij keek nog even naar mij om. Bedankt Vosje :-) De schilpadden in het meertje achter de camping en daar in het riet nog een koppeltje Sint-Helenafazantjes (Estrilda astrild)

Mas no futuro, estamos felizes em nos render às preocupações de Robert e Joop em seu Pomarinho.