Gibraltar, Zuid Spanje en Siërra`s met de FJR1300a

Op mijn werk mag en hoef ik niets meer en per 1 januari ga ik vutten. Thuis was alles tot in de puntjes geregeld qua zorg voor mijn echtgenote. Alleen het moment waarop de trekker overgehaald zou worden, was ongewis. 
Tót vandaag dinsdag de 5de september. De (zorg)maat was ineens vol en stante pede besloot ik de volgende morgen vroeg te vertrekken. Gewoon de kampeerspullen en alles wat verder nodig is voor zo`n trip op de motor gepakt en om 04.15 was het vertrekken geblazen. 
Met de StreetPilot 2720 van Garmin een heel ambitieus plan gemaakt om helemaal binnendoor te rijden. Dat lukte aardig tot ik in de Ardennen tegen een kleine mistbank opliep die duurde tot ergens in Noord Frankrijk. Kou en nattigheid waren mijn deel en de lol leek te verdwijnen. De snelheid ging er ook danig uit en ik vermoedde dat ik Mirepeisset, een gehucht in de buurt van Perpignan niet zou halen. Bij Clermont Ferrant werd duidelijk dat ik mijn ambities bij moest stellen en over diende te gaan op de snelweg. Vanaf daar heb ik in redelijk hoog tempo de A-75 genomen tot aan Millau. Een prachtige weg met hier en daar ook nog fraaie bochten. Ik koos voor Millau om een blik te kunnen werpen op die nieuwe brug daar. Om een uur of zes reed ik de camping op en om negen uur lag ik redelijk geradbraakt en bewusteloos in mijn tentje. Niet zo gek natuurlijk. Ik had zo`n 1200km gestuurd en bijna 14 uur onderweg geweest inclusief niet erg grote pauzes.
De volgende morgen reed ik om kwart voor zeven het hek door de vrijheid tegemoet. Tot mijn verwondering was het behoorlijk bewolkt. Het was toch zo heet zuidwaarts? Nog vóór de Spaanse grens bij Le Boulou ging het dan ook regenen. Dat is me ook wat, zoek je de zon op, staan de palmbomen in de regen. Als dat maar niet zo blijven zou. Nou ja gisteren stond ik ná de mist bij een stoplicht in Clermont Ferrant ook in mijn helmpje te koken. Na Tarragona vervolgens de grote baan op en Valencia, MurciaCartagena en Granada werden vlot ingenomen. Mijn verblijf was een B&B in Villafranco en daar kon ik mijn tentje opzetten. Ik ben wel eerder in Zuid Spanje en Portugal geweest maar de Apenrots van Gibraltar had ik daarbij links laten liggen. Dat moest dan nu maar en tevens wilde ik door een paar Siërra`s rijden van Gibraltar terug naar VillaFranco via Ronda en Setenil de las Bodegas. Dat laatste is een dorp waar men de huizen gewoon onder overhangende rotsen heeft gebouwd. Ook dat wilde ik wel eens zien. 

Soms zit het mee en soms zit het tegen :-)

Zondagmorgen om zeven uur uit de klamme lappen want zo warm is het hier wel. Dagelijks reikt het kwik tot boven de 35 graden hoewel dat beter te verteren is dan 25 in ons benauwde kikkerlandje. Om half negen stuurde ik de FJR richting Gibraltar via de AP-7. Alles was nog zeer rustig en ik kon op het gemak de wanstaltige bebouwing rond Marbella bekijken. Geen route om nog eens over te doen. Bij de grens met de Engelse Apenrots gaat het er nog zeer formeel aan toe. Eerst je pas aan de Spanjolen laten zien, dan ongeveer 50 meter niemandsland en vervolgens de Britse douaniers bevredigen. Wat een kul. Maar niet voor de Britten. Deze maand zijn er weer politieke afspraken te maken en dat lijkt het sein voor sterk nationalistische gevoelsuitingen. Alles was vergeven van rood en wit en de Britse vlag. Een grote horde Britten had zich op een plein verzameld en het “We gaan nog niet naar huis”, klonk uit alle kelen, die rijkelijk gesmeerd werden met een potje bier. Horen die lui daar eigenlijk wel? Een politieke vraag met een simpel antwoord, nee! Ze horen daar niet net zoals elke kolonisator weg zou moeten wezen uit elk land waar ze niet thuishoren ná het opknappen en vergoeden van de aangerichte schade.

Heerlijk scheuren en boggies draaien in een verlaten siërra en de geiten mekkeren mee.

De druipsteengrot in de kaap is van een armoedig kaliber. Heel veel stalagmieten en stalactieten zijn afgebroken en eigenlijk is alles gewoon grijs. Kleur wordt verzorgd door rode en groene lampen. Zo lijkt het dan nog wat. De apen gedragen zich erg rustig. Er wordt niet naar zaken geklauwd waar ze interesse in hebben en ze laten zich makkelijk benaderen. 
Ik doe daar maar niet aan mee want een apenbeet lijkt mij niks. Al met al is het hier geen grootse vertoning en eigenlijk kun je de rots van de Noordkaap en de rots van Gibraltar wel uitwisselen (zie de foto`s op de eerste pagina van deze website). Ook de rots van de Noordkaap wordt beheerd door een commerciële uitbater, maar daar is toch wat meer stijl aanwezig. Al was het maar die prachtige filmvertoning over dat gebied. Hierna daal ik weer af, ga tanken en ik ga weer door de douanevoorstelling terug naar het echte Spanje. Ik ga mijn route door de Siërra`s rijden. Eerst de A-381 maar eens op en via deze weg dwars door het fraaie
Nat. Park De Los Alcornocales. Meer snelweg dan provinciaal en daardoor rijd je op een wat steriele afstand van die natuur. Dat wordt veel beter als ik bij Alcalá richting Ubrique draai. Je rijdt dan vrijwel midden door de Siërra de Grazalema. Imposant, leeg, hard, weerbarstig en heet. Het gras heeft allang het stadium van hooi bereikt zonder dat het gemaaid is. 

Wat je noemt een rondje Siërra Nevada met een kanon in je nek vanaf de Engelse Kaap

Via Montecorto slinger ik naar Setenil de las Bodegas. Dit is een heel fraai dorp zijn waar de woningen hier en daar gewoon onder de overhangende rotsen zijn gebouwd. Hierna ga ik verder naar Ronda. Een stad waard om gezien te worden. Via de 366 ga ik richting El Burgo en rij helemaal door de Siërra de las Nieves. Nóg stiller en onbewoonbaarder. Na El Burgo rest mij nog de aftocht naar VillaFranco via Casarabonela.
The next day: Vandaag waarschijnlijk de laatste tour door een deel van Andalucia want volgende week moet ik weer naar huis. Om half negen start ik de FJR en ga via Malaga naar de A-7 die mij langs de kust voorbij Nerja zal voeren. Uiteraard een goede weg en bijna tot aan Nerja valt weer de gigantische bouwactiviteit op. 
Niet mooi maar blijkbaar wil iedereen aan de kust wonen. Van de A-7 ga ik door op de N-340 en vóór Motril naar de N-323 die ingeruild wordt voor de A-346 en dan de prachtige A-348. De eerste helft van deze weg is helemaal vernieuwd en het is één grote roetsjbaan. Omhoog en omlaag en draaien, draaien, nog eens draaien en sturen dat het een aard heeft.  In het dorp Cádiar besluit ik een broodje te gaan eten. In mijn beste Spaans bestel ik een bocadillo con jamon (alweer) en een koffie. “Nee doet u maar twee broodjes”, want ik heb flink trek. Op een gegeven moment komen die “broodjes” ook. Het blijkt een heel stokbrood te zijn dat gewoon in vier stukken is gesneden en volgepropt met rauwe ham. Heerlijk maar veel te veel. Manmoedig eet ik er drie stukken van op en de vierde gaat in een servetje de koffer in. Twee koffie en een heel stokbrood met een pond rauwe ham voor € 7,20 waar vind je dat? Ik blijk mij op de zogenaamde Ruta de la Alpujarra te bevinden, genoemd naar die plaats. Hier bevindt zich ook het Castillo de Mecina. 
Als ik ben aangeland op de SE-19 die als een liniaal kilometerslang doorloopt tot de aansluitende weg naar Quadix. Het lijkt wel een stuk van de Route 66 en als je in deze buurt 
Santa FeLaredo en Nevada tegenkomt dan moet je je haast wel in de States wanen. En wat te denken van Chapparal? Ook de dorpen en de huisjes/huizen doen daar sterk aan denken, maar het zou ook kunnen dat die beeldvorming is ontstaan doordat al die cowboyfilms juist hier zijn opgenomen. Na Quadix kies ik ervoor wat kilometers te vreten op de A-92 overgaand in de N-342 richting “huis”. 

De weg doorsnijdt De Siërra de Huétor. Machtig gezicht al die grove pieken waarin in verticale richting diepe sleuven zijn geërodeerd. De kleur varieert van lichtgeel tot rood. Ik maak er geen foto’s van want de vluchtstrook is ook niet meer dan een strookje van een halve meter. Ik kom hier nog wel eens terug, want zo`n gebied moet je gewoon doorkruisen om er van te kunnen genieten. 
Ik besluit nog even door Granada te rijden. Ik ben daar ooit al geweest maar zoiets kun je beter wandelend doen. Het verkeer is te hectisch om in de weg te gaan rijden. Wegwezen dus en op naar Antequera een mooi stadje in het verlengde van de A-92.  Na hier nog een bakkie te hebben genoten in het oude centrum wordt het tijd voor het laatste stuk. De N-343 ligt met ruim 35 kilometer bochtenwerk tot aan Pizarra op mij te wachten. Wat een feest om hier te kunnen rijden. Het is erg rustig hier want het is geen doorgaande weg voor het normale verkeer. 

                                                               Kilometers vreten

Dan is er op zondagmorgen om 07.15 de start van de rit naar huis. Ik besluit om voor de snelste route te gaan. Dat betekent dus alle snel- en tolwegen die er te vinden zijn van hier naar Zwijndrecht. Onderweg zal ik bekijken hoe het loopt en óf en wáár ik mijn tentje op zal slaan. Al vóór dat ik ga tanken ga ik aan de kant om mijn regenoveral aan te doen. Niet vanwege de regen maar de kou. Het is hooguit een graad of 12 en mijn pak blijkt nu iets te doorluchtig.
Dat zal zo blijven tot een uur of 12 want dan pas is de boel voldoende opgewarmd. Voorbij Madrid besluit ik om rechtstreeks naar huis te rijden. Ik heb geen zin meer om uit en in te pakken. 
na Parijs ging de wijzer nogal eens over het getal 200 en hoger. Beetje dom (?) want als je wordt gepakt, kun je de motor nazwaaien en een zeer hoge boete ligt dan in de lijn der verwachtingen. Maar gelukkig zaten alle Jan Darmes thuis of op het bureau. 
Het gevolg is dat ik om precies 04.00 uur het plein oprij. 2191 km. in 20 uur en 45 minuten. Gekkenwerk? Och, ik ga de eerste nachtdienst altijd in zonder eerst te slapen en soms moet je dan ook een volle nacht aan de bak op een raffinaderij. Dat is nooit een probleem geweest en dat is het nu ook niet. Moe? Ja natuurlijk, maar slaap heb ik niet gehad en heb zelfs nog de puf om eerst af te laden, vervolgens de motor naar de garage 3 kilometer verderop te rijden en weer terug te fietsen. Dan neem ik een douche en scharrel nog even door de mail voordat ik na een lekkere neut om 06.00 uur mijn kooi in duik. Een leuk Blokkie Om en niet te vergelijken met mijn eerste trip naar de Noordkaap die ook iets meer kilometers kostte dan nu naar Gibraltar en omgeving. 
Foto`s? https://photos.app.goo.gl/zJXJHnxXV1s3yusy1
              https://goo.gl/photos/b1twPTXk3T9dKCM76
              https://goo.gl/photos/xx2KViD92ziZXhYZ6
              https://goo.gl/photos/Sa1a3UsKuPs9nvgC7
              https://goo.gl/photos/FZim1djaqsa69ieh7
              https://goo.gl/photos/Mj5Tqnd9t7pcASNs6
              https://goo.gl/photos/ZxEWqGxiQjHcfwjBA
              https://goo.gl/photos/ehGnAFnSaamH54Lh8
              https://goo.gl/photos/jrL1MB9ZCHULeaDPA
              https://goo.gl/photos/tHMqo7iFt7zWpByf8
              https://goo.gl/photos/urWh5cHJdPyRHDgSA
              https://goo.gl/photos/L6KqXDWUUSDcYApT9

HASTA LUEGO